Planten van hier

Voor flora, fauna en mensen

Vingerhoedskruid

(Digitalis purpurea)

Vingerhoedskruid is een tweejarige, kortlevende plant met een grote bloeiwijze, waarin de bloemen naar één kant wijzen. De tweezijdig symmetrische vingerhoedvormige bloemen bovenaan de stengel zijn heel opvallend en worden druk bezocht door hommels.

Ze groeit bij voorkeur op licht beschaduwde tot zonnige, iets open plaatsen op vochtige tot droge, matig voedselrijke tot voedselrijke bodems. Na de bloei sterft de plant af, maar soms heeft zich eerder in de oksel van een van de onderste stengelbladeren een nieuwe rozet ontwikkeld. Als deze op de grond terecht komt kan ze daar wortel schieten en op die manier voor een langer leven van deze plant zorgen.

Vingerhoedskruid zaait zichzelf redelijk makkelijk uit, zeker op kale plekjes op wat lossere bodem. Na de kieming ontwikkelt zich een rozet met daarin gesteelde bladeren. Deze rozet moet een of twee jaar tenminste overwinteren om voldoende reserve op te bouwen om daarna in het vroege voorjaar een rechtopstaande stengel te ontwikkelen.

Ze doet het uitstekend als tuinplant en ze is bijvoorbeeld te combineren met Bosandoorn, Beemdkroon, Dagkoekoeksbloem, Donkere ooievaarsbek, Gewone smeerwortel en Wilde cichorei. Zie ook bijvoorbeeld de tuin van Jolanda. Vingerhoedskruid is voor mensen een zeer giftige plant, vooral de bladeren en zaden.

Nederlandse naam: Vingerhoedskruid

Wetenschappelijke naam: Digitalis purpurea

Familie: weegbree

Herkomst: oorspronkelijk inheems

Status: niet bedreigd

Zeldzaamheid: algemeen

Bloeiperiode: mei tot oktober

Bestuiving: wilde bijen

Kleur: rood, roze, paars, violet, wit

Hoogte: 30 tot 150 cm

Licht: bij voorkeur licht, kan goed halfschaduw verdragen

Voedsel: bodem bij voorkeur matig voedselrijk